Uzyskanie dużej pożyczki, czy to od banku, czy od osoby fizycznej może wiązać się z koniecznością otrzymania gwarancji bankowej. Czym ona jest i co trzeba zrobić, aby ją uzyskać? Sprawdźmy.
Zabezpieczenie nie dla każdego
Choć gwarancję bankową mogą otrzymać również osoby fizyczne, to najczęściej mają z nią do czynienia przedsiębiorcy, zawierający umowy, których przedmiotem są duże pieniądze lub wartościowe towary. Kontrahent może w takim wypadku oczekiwać od nas, że jego roszczenie będzie objęte gwarancją bankową. Chodzi tu o umowę między osobą fizyczną lub prawną a bankiem, na podstawie której bank zobowiązuje się do spłaty wierzycieli w wypadku niewypłacalności podmiotu, za którego dał gwarancję. Zawarcie tego rodzaju umowy jest jednakże warunkowane prowizją, jaką otrzymuje bank. Zazwyczaj jest to określony procent od objętej gwarancją sumy.
Umowa gwarancyjna ma ważność jedynie w formie pisemnej. Jej zawarcie jest najczęściej skorelowane z posiadaniem zdolności kredytowej przez podmiot, który ubiega się o gwarancję. Jeżeli np. osoba fizyczna lub przedsiębiorca osiąga odpowiednio wysokie dochody, nie zalega z innymi zobowiązaniami i co miesiąc ma wystarczającą ilość wolnych środków, to otrzymanie gwarancji nie powinno stanowić dla niego problemu. Może się jednak zdarzyć tak, że bank zażąda od nas dodatkowych zabezpieczeń, jak np. obciążenie hipoteki lub depozyt pieniężny na koncie.
Szeroki wybór
Instytucje bankowe wykazują się bardzo dużą elastycznością pod względem rodzaju transakcji, dla których udzielana jest gwarancja. Najczęściej pojawia się ona przy umowach pożyczkowych, ale też bank może zapewnić potencjalnego wierzyciela, że w przypadku niewypłacalności dłużnika zostanie spłacona należność z tytułu zapłaty za towar lub usługi, a także czynsz, zaliczkę, raty leasingowe, nagrody w zorganizowanej loterii. Gwarancje bankowe występują często jako substytut innej formy zabezpieczenia, jak depozytów gotówkowych lub poręczeń (w wypadku np. należności podatkowych), czy kaucji gwarancyjnych (przy rękojmi wykonania usługi).
Bank w zawartej umowie gwarancyjnej określa maksymalną kwotę, jaką ma uiścić w przypadku niewypłacalności dłużnika, a także termin w jakim ma dojść do pokrycia roszczenia. Nie w każdej jednak sytuacji wierzycielowi zostanie wypłacona należność objęta gwarancją. Nawet jeżeli dłużnik stał się niewypłacalny, to bank może wstrzymać się z zaspokojeniem roszczeń w momencie, gdy uzna że żądania są bezzasadne albo brak jest wszystkich wymaganych dokumentów. Taka sytuacja może mieć jednak jedynie miejsce w przypadku, gdy w umowie gwarancyjnej znalazł się odpowiedni przepis na to pozwalający. W przeciwnym razie bank wypłaci pieniądze wierzycielowi nie sprawdzając zasadności jego roszczenia.
Zakończenie gwarancji
Gwarancja bankowa jest także umową czasową, co oznacza, że termin na jaki bank jej udziela musi być określony w umowie. Może ona jednak wygasnąć szybciej w momencie, gdy dłużnik spłaci osobę, która jest stroną transakcji objętej tym zabezpieczeniem. Spłata powinna być poświadczona dokumentem przekładanym później bankowi. Zdecydowanie rzadziej spotykaną opcją jest pisemna rezygnacja z gwarancji przez jej potencjalnego beneficjenta. Również sama umowa gwarancyjna może określać inne warunki powodujące wygaśnięcie jej obowiązywania.
Udzielona przez bank gwarancja znacząco podwyższa wiarygodność kontrahenta umowy. Najczęściej spotkamy się z nią, gdy nasz biznes będzie na dość dobrym poziomie rozwoju. Początkujący przedsiębiorcy zazwyczaj szukają innych form zabezpieczenia zawieranych umów.
Autor: Jakub Wojas
